E-Księgarnia
W poniedziałek 6 maja 2024 r. uroczyście oznaczyliśmy tabliczką ,,grób weterana’’ nowo wybudowany nagrobek Bronisława Królikowskiego, żołnierza walczącego pod Monte Cassino.
W uroczystości udział wzięli: Zbigniew Siedlewski – zastępca dyrektora Oddziału IPN w Warszawie, dr Aneta Hoffmann – prezes Fundacji Znaki Pamięci oraz rodzina bohatera – synowa – Jadwiga Królikowska z synem Konradem Janem Królikowskim i jego żoną.
Nagrobek został wykonany w ramach akcji remontów grobów uczestników walk pod Monte Cassino w związku z 80. rocznicą bitwy, zorganizowanej przez Oddział IPN w Warszawie i Fundację Znaki Pamięci.
Nowy grób sfinansowało Oddziałowe Biuro Upamiętniania Walki i Męczeństwa IPN w Warszawie.
Bronisław Marian Królikowski, s. Henryka i Bronisławy, ur. 27 października 1909 r. w m. Koźminek (pow. Kalisz)
Do 10 roku życia mieszkał w Płoskirowie (ob. Chmielnicki, Ukraina), gdzie jego ojciec Henryk „Muszkiet” Królikowski (członek POW, ofiara zbrodni katyńskiej – rozstrzelany w Charkowie), pracował w banku. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wraz z rodzicami zamieszkał w Warszawie, gdzie rozpoczął naukę w gimnazjum. Kontynuował ją w gimnazjum w Grójcu; tam zdał maturę w 1932 r. W 1933 r. powołany do odbycia służby wojskowej w 1 Pułku Lotniczym w Warszawie, ukończył tam również kurs meteorologiczny. Następnie pracował w dziale finansowym drukarni w Warszawie oraz – jak pisał w życiorysie – jako marynarz na kutrze na Bałtyku. W 1938 r. rozpoczął pracę jako dziennikarz w czasopiśmie „Sport Wodny”.
We wrześniu 1939 r. powołany do służby w eskadrze treningowej 6 Pułku Lotniczego na lotnisku w Łucku; skierowano go do służby meteorologicznej. Internowany po przekroczeniu 18 września granicy z Rumunią. W maju 1940 r. zbiegł z obozu i przedostał się do Syrii, tam wstąpił do tworzącej się Brygady Strzelców Karpackich. Brał udział w walkach na terenie Egiptu i Libii (m.in. Tobruk). Po rozformowaniu Brygady w maju 1942 r. wcielono go do 3 Dywizji Strzelców Karpackich, w szeregach tej jednostki brał udział w kampanii włoskiej (walczył m.in. pod Monte Cassino, wzdłuż Morza Adriatyckiego i pod Bolonią). W marcu 1945 r. mianowany plutonowym. Po zakończeniu działań wojennych trafił do Wielkiej Brytanii. W grudniu 1947 r. wrócił do Polski. Od lutego do grudnia 1948 r. pracował w PZUW, a następnie w „Dal-Społem” / „Rolimpex”, a od 1957 r. aż do przejścia na emeryturę w lipcu 1977 r. pracował w Centrali Handlu „Coopexim”. Zmarł w Warszawie 13 grudnia 1996 r.
Odznaczenia:
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939”
Krzyż Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie
Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino