E-Księgarnia
W sobotę, 17 września br. w Płocku odbyła się uoczystość odsłonięcia monumentu poświęconego jednemu z najbardziej zasłużonych dla tego miasta żołnierzy podziemia antykomunistycznego, Stefanowi Bronarskiemu ps. „Liść” oraz innym bohaterom walczącym z sowieckim okupantem na ziemiach Mazowsza.
Uroczystość rozpoczęła się Mszą św. koncelebrowaną w Bazylice Katedralnej w Płocku. Następnie uczestnicy przemaszerowali na cmentarz przy al. F. Kobylińskiego. Na miejscu odsłonięty został odrestaurowany Grobowiec Rodziny Bronarskich wraz z Panteonem Żołnierzy Wyklętych.
W uroczystości, której towarzyszyła asysta Kompanii Honorowej Wojska Polskiego, udział wzięli m.in. rekonstruktorzy historyczni i rodziny bohaterów.
Wydarzenie zakończyła konferencja naukowa w Centrum Edukacji przy ul. Łukasiewicza pt. „Żołnierze Wyklęci Mazowsza”, podczas której referaty wygłosili: dr Tomasz Łabuszewski (IPN Oddział w Warszawie), Jacek Pawłowicz (Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL) i dr Leszek Żebrowski.
Przedsięwzięcie zorganizowali: Stowarzyszenie „Starówka Płocka”, Stowarzyszenie Historyczne im. 11 GO NSZ oraz Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL.
Instytut Pamięci Narodowej Oddział w Warszawie był partnerem wydarzenia.
Stefan Bronarski, ps. „Liść” to płocczanin, który urodził się w 1916 r. Był uczniem Szkoły Ćwiczeń i Gimnazjum im. Władysława Jagiełły w Płocku. W latach 1937-1938 służył w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty w Pułtusku. Następnie rozpoczął studia w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, które przerwał wybuch wojny. Uczestniczył w wojnie 1939 r. w obronie stolicy. Pod koniec 1939 r. wrócił z niemieckiej niewoli do Warszawy. Wstąpił do konspiracji Tajnej Armii Polskiej. Od 1942 r. był członkiem Narodowych Sił Zbrojnych. Działał w strukturach NSZ w Płocku. Po scaleniu NSZ z AK wiosną 1944 r., został szefem Kedywu w sztabie Inspektoratu Płocko-Sierpeckiego AK. Po wkroczeniu Armii Czerwonej pozostał w konspiracji. W styczniu 1945 r. objął funkcję zastępcy komendanta Podokręgu Północnego Narodowego Zjednoczenia Wojskowego, a w 1946 r. – komendanta nowo utworzonego Okręgu XXIII Mazowsze Zachodnie NZW. Powołał tzw. patrole do walki z bezprawiem, które operowały w powiatach: Lipno, Mława, Płock, Płońsk, Rypin, Sierpc i Włocławek. 5 lipca 1946 r. oddział rozbił posterunek MO w Lipnie.
26 września 1948 r. został aresztowany przez UB wraz z pozostałymi członkami komendy okręgu. Po bardzo brutalnym śledztwie w lipcu 1950 r. Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie skazał go na pięciokrotną karę śmierci. Stefana Bronarskiego zabito w styczniu 1951 r. (Tygodnik Płocki)